ارتقاي اثر بخشي مطالعات مهندسي ارزش با استفاده از مديريت ريسك

دسته بندي : علوم انسانی » مدیریت
ارتقاي اثر بخشي مطالعات مهندسي ارزش با استفاده از مديريت ريسك
چكيده
مهندسي ارزش ابزار موثر تصميم سازي براي مديران مي‌باشد. مطالعات ارزش فرصت‌هاي مناسبي براي كاهش هزينه طول عمر، بهبود كيفيت، بهبود ساخت‌پذيري، كاهش زمان ساخت، افزايش طول عمر و گاه تركيب موارد بالا در اختيار قرارمي‌دهد. تحت فشار قرارگرفتن مديران در پذيرش و اعمال تغييرات پيشنهادي از يك سو و مسووليت ايشان در قبال حوزه تحت اختيار به همراه ريسك و ابهام ذاتي گزينه‌هاي پيشنهادي از سوي ديگر اغلب اين افراد را در وضعيت دشوار قرار مي دهد. از اينرو مديران زيادي بدليل ابهام در مورد مقدار ريسك گزينه‌هاي ارائه شده در مطالعات ارزش از قبول انجام اين مطالعات سرباز زده يا در طول مطالعات مقاومت مي‌نمايند. از اثرات اين تصورات مي‌توان به انتخاب گزينه‌هاي كم‌خطرتر و اغلب كم ارزش‌تر، رد گزينه‌هاي خلاقانه، عدم تناسب ريسك در تصميم‌ها و پروژه‌ها و در نهايت تاخير در تصميم‌گيري اشاره كرد. در اين مقاله به اثر بكارگيري مديريت ريسك در مطالعات ارزش و شفاف‌سازي ذهن مديران نسبت به اثرات طرح مبنا و گزينه‌هاي پيشنهادي و اقدامات چهارگانه حذف، تسكين، انتقال و پذيرش ريسك يا تركيبي از اقدامات با اشاره به چند مطالعه موردي بررسي مي‌شود و در نهايت روش پيشنهادي تلفيقي و تحليل کيفي ريسک به کمک AHP را تلفيق مهندسي ارزش با مديريت ريسك بعنوان نتيجه اين نوشتار، ارائه مي‌گردد.
كلمات كليدي: مهندسي ارزش، مديريت ريسك، تحليل ريسك،‌AHP،

1- مقدمه
مديريت ريسك و مهندسي ارزش هر دو پديده‌هاي نوظهور و جديدي در ايران هستند. در ايران از طرفي با توجه به بحران‌هاي مكرر و كمبود روزافزون منابع، مديريت نوين ناگزير از استفاده از تمامي ابزارها و توانايي‌هاي خويش در جهت دستيابي به اهداف مي‌باشد. تقريباً تمام مديران به‌دنبال ابزاري هستند تا خطرات و پيامدهاي ناشي از تصميمات را تا حداقل ممكن كاهش دهد. مديريت ريسك ابزار جديدي است كه در زمان كوتاه توانسته است جايگاه مناسبي براي خود پيدا كند. غير از ابزارهاي كمي‌سازي ريسك كه به‌دليل محاسبات پيچيده مانع فراگيري همگاني آن مي‌شوند، ابزارهاي ساده و بررسي كيفي ريسك، ساده و برآمده از تفكر منطقي مي‌باشد.
تركيب عوامل مختلف طرح در پروژه‌هاي عمراني به صورتي پيش‌بيني شده است كه اغلب ريسك‌ها به عوامل غير‌تصميم‌گير منتقل مي‌شود. با تركيب سه عاملي (كارفرما، مشاور و پيمانكار) كه تركيبي معمول و جا افتاده مي‌باشد، ريسك‌هاي طراحي به مشاور طرح و ريسك‌هاي اجرا به پيمانكار انتقال مي‌يابد. در تركيب‌هاي چهارعاملي ريسك‌هاي مديريتي به مديريت طرح و ريسك‌هاي باقيمانده مديريت به اين دو عامل نيز انتقال مي‌يابد. ظهور مهندسي ارزش و اجباري‌شدن آن در طرح‌هاي پرهزينه و پيچيده، به‌دليل ماهيت دگرانديش آن و تفكر خارج از چهارچوب عادات و روش‌هاي معمول و پذيرفته شده، موقعيت دشواري براي كارفرما ايجاد مي‌كند.
توجه به اين نكته ضروري است كه در فرآيند تصميم‌گيري براي اجراي پروژه‌ها باتوجه به اينكه در كشور ما دولت، كارفرما و تصميم‌گير اجراي بسياري از پروژه‌هاي عظيم مي‌باشد، در بسياري از مواقع محافظه‌كاري و ريسك‌گريزي غيرمنطقي مديران دولتي سبب انتخاب گزينه‌هاي پرهزينه و كم ارزش گرديده است. دليل اين محافظه‌كاري و ريسك‌گريزي معقول ريشه در ريسكي كه مديران از گزينه‌هاي مختلف متصورند، بايد جستجو نمود. اين ريسك‌هاي تصوري به‌همراه عدم آگاهي و دانش نسبت به طرح‌هاي پيشنهادي و ريسك‌هاي عناصر مختلف اين طرح‌ها سبب انتخاب گزينه‌هاي نابهينه و از بين رفتن فرصت‌ها مي‌گردد.

2-تحليل و مديريت ريسك
تعاريف مختلفي از ريسك ارائه شده است كه مي‌توان از مهمترين آن به موارد ذيل اشاره نمود]1[:
1. اتفاق افتادن احتمالات واقعه‌اي نامطلوب
2. رويدادي كه با احتمال شناخته شده‌اي روي مي‌دهد.
3. امكان حادث‌شدن واقعه‌اي نامعين از پيش برنامه‌ريزي نشده كه ماهيتي منفي در آن نهفته (صدمه‌زا و مخرب) بر حسب احتمال وقوع آن واقعه و شدت عوارض و پيامدهاي آن واقعه
4. معياري براي تعيين احتمال و شدت وقوع يك پديده مخرب كه بصورت كمي توسط رابطه ذيل بيان مي‌گردد:
احتمال وقوع* عواقب وقوع = ريسك
مديريت ريسک يكي از بخش‌هاي اصلي و جدانشدني حرفه مهندسي مي‌باشد. اين مديريت، فرآيندي سيستماتيك جهت تعريف، تحليل و پاسخگويي ريسك سيستم‌ها مي‌باشد]2[. وظيفه مديريت ريسك افزايش احتمالات و دوره تكرار رخدادهاي مطل
دسته بندی: علوم انسانی » مدیریت

تعداد مشاهده: 7568 مشاهده

فرمت فایل دانلودی:.doc

فرمت فایل اصلی: word قابل ویرایش

تعداد صفحات: 22

حجم فایل:416 کیلوبایت

 قیمت: 3,000 تومان
پس از پرداخت، لینک دانلود فایل برای شما نشان داده می شود.   پرداخت و دریافت فایل پشتیبانی 24 ساعته : 09909994252